Εξάρθρημα Ακρωμιοκλειδικής

Εξάρθρημα Ακρωμιοκλειδικής

Η ακρωμιοκλειδική άρθρωση, ενώνει το ακρώμιο της ωμοπλάτης με την κλείδα και παίζει σημαντικό ρόλο στη κινητικότητα του άνω άκρου. Το εξάρθρημα της ακρωμιοκλειδικής άρθρωσης, είναι ένας τραυματισμός όπου η κλείδα αποσπάται από το ακρώμιο της ωμοπλάτης συχνά τραυματίζοντας ή σχίζοντας πλήρως τους συνδέσμους της περιοχής. Τέτοιοι τραυματισμοί είναι διαδεδομένοι μεταξύ αθλητών και όσων ασχολούνται με αθλήματα επαφής ή πτώσεις.

Τα κύρια συμπτώματα ενός εξαρθρήματος ακρωμιοκλειδικής άρθρωσης περιλαμβάνουν πόνο, οίδημα, μώλωπες και συνήθως ένα ορατό εξόγκωμα στην κορυφή του ώμου. Ο πόνος επιδεινώνεται όταν προσπαθεί κανείς να σηκώσει το χέρι ή να ξαπλώσει στην πληγείσα πλευρά. Η έγκαιρη διάγνωση είναι απαραίτητη, καθώς υπαγορεύει την πορεία της θεραπείας και διασφαλίζει την έγκαιρη ανάρρωση.

Τα εξαρθρήματα της ακρωμιοκλειδικής άρθρωσης συνήθως διαγιγνώσκονται χρησιμοποιώντας έναν συνδυασμό κλινικής εξέτασης και απεικονιστικών εξετάσεων. Κατά τη διάρκεια μιας κλινικής εξέτασης, αξιολογείται μεταξύ άλλων η σοβαρότητα του τραυματισμού, ελέγχεται το εύρος κίνησης, η δύναμη και η παρουσία τυχόν παραμορφώσεων. Οι ακτινογραφίες επιβεβαιώνουν την διάγνωση και βοηθούν στον καθορισμό της βαρύτητας της κάκωσης. Προηγμένες μέθοδοι απεικόνισης όπως η μαγνητική τομογραφία μπορεί να χρησιμοποιηθούν εάν υπάρχει υποψία βλάβης των μαλακών ιστών.

Η θεραπευτική προσέγγιση εξαρτάται από τη βαρύτητα του εξαρθρήματος, που ταξινομείται σε έξι τύπους, με τον Τύπο Ι να είναι ο πιο ήπιος και τον Τύπο VI ο πιο σοβαρός. Η συντηρητική αντιμετώπιση αφορά τις πιο ελαφρές κακώσεις και περιλαμβάνει ανάπαυση, πάγο και ανάρτηση του άκρου σε συνδυασμό με φάρμακα για τον πόνο. Η φυσικοθεραπεία μπορεί επίσης να βοηθήσει στην αποκατάσταση της λειτουργίας και της δύναμης του ώμου.

Σε πιο σοβαρούς τραυματισμούς συχνά απαιτείται χειρουργική επέμβαση για την ανάταξη της άρθρωσης και την αποκατάσταση των κατεστραμμένων συνδέσμων. Στην επέμβαση αυτή συνήθως χρισημοποιούνται συνθετικά μοσχεύματα για την αποκατάσταση των συνδέσμων, και ο ασθενής είναι σε θέση να γυρίσει στο σπίτι του την επόμενη ημέρα. Λίγες ημέρες μετά ο ασθενής ακολουθεί πρόγραμμα φυσικοθεραπείας και επανέρχεται σταδιακά στην πρότερη ζωή του.

Συμπερασματικά, τα εξαρθρήματα της ακρωμιοκλειδικής άρθρωσης είναι επώδυνοι αλλά θεραπεύσιμοι τραυματισμοί. Η σωστή διάγνωση και η έγκαιρη θεραπεία είναι κρίσιμες για τη βέλτιστη ανάρρωση. Είτε κάποιος επιλέξει τη χειρουργική είτε τη συντηρητική θεραπεία, οι ασκήσεις αποκατάστασης παραμένουν ακρογωνιαίος λίθος για την ανάκτηση της πλήρους λειτουργίας του ώμου.